Ongeloof, lamgeslagen…zo trof ik recent een familie aan de keukentafel aan. Een tafel die vol zat met familieleden. Echter ook een tafel waar 1 persoon miste…
In deze blog vertel ik het verhaal over een plotseling overlijden van een moeder, net de 60 gepasseerd, en de mooie uitvaart die we haar gegeven hebben.
Het was ’s avonds laat en Emmy (*) zou bijna naar bed gaan toen ze in elkaar zakte, helemaal uit het niets. Een paar uur later was alles anders. Haar leven was niet meer te redden geweest….en daar zit je dan de volgende ochtend…. lamgeslagen….
Hoe moeilijk als dat het was, gingen we toch aan de slag met het opstarten van haar uitvaart. Het was al snel duidelijk dat op de rouwkaart een door haar zelf geschilderde aquarel moest komen. Ook was er geen twijfel over het feit dat het hele gezin Emmy thuis wilden opbaren. En zo geschiedde. Toen de rouwauto haar in de loop van de dag weer thuisbracht, heeft het gezin geholpen met de laatste zorg en haar samen overgelegd in de kist. Een kist waarop de kleinkinderen een aantal dagen later prachtige plaatjes hebben geplakt die oma hun nog gegeven had. Ook werden er kindertekeningen op gemaakt want dat had oma zeker gewild. De kinderen hebben samen het bloemstuk gemaakt. En wat voor bloemstuk! Omdat 1 dochter jarenlang in de bloemen had gewerkt, had zij de bloemen ingekocht en is er op een middag, met begeleiding, een prachtige minituin aan bloemen voor haar gemaakt want mama was verzot op haar tuin.
En toen was er die dag, de dag van het allerlaatste afscheid. Door de kinderen werd Emmy letterlijk voor de laatste keer op handen gedragen toen ze het huis verliet. De kleinkinderen hielpen allemaal een beetje mee en sloten samen de klep van de rouwauto. De erehaag die dorpsgenoten voor het gezin hadden gevormd, was hartverwarmend.
In het crematorium had ieder zijn/haar aandeel in het afscheid. Er waren persoonlijke woorden, veel foto’s maar ook een (kinder) lied wat de kleinkinderen nog 1 keer voor oma zongen en uitbeeldden. Toen alle belangstellenden afscheid hadden genomen, was het allerlaatste afscheid voor het gezin. De kist ging nog 1 keer voor hen open en er werden brieven, bloemen en herinneringen in haar kist neergelegd. Wat een ontzettend zwaar moment om je te realiseren dat dit echt de laatste keer is dat ze Emmy zagen! Haar partner en 2 kinderen hebben haar vergezeld tot in de ovenruimte; tot het einde toe wilden ze bij haar blijven. Toen was voor hen de cirkel rond. In de koffiekamer nam het gezin allemaal een ‘Emmy’tje’, een glas rode wijn, waar Emmy zo van hield. Om te proosten op het leven van Emmy.
Samen heeft het gezin in de week na overlijden in een bubbel gezeten. Ondanks het verdriet, was het een bijzonder warme bubbel. Het zal ontzettend zwaar voor hen zijn om zonder Emmy verder te moeten. De tijd zal hierin heel erg haar best moeten doen…
* Emmy is een gefingeerde naam
Iedereen verdient een persoonlijke uitvaart met een gouden randje
Monique Karsten uitvaartverzorging
06-23692811 (dag en nacht bereikbaar)