Het leven was een feestje voor Ruud en Dominika.
Samen genoten ze van het leven.
Genieten van een verscheidenheid aan dingen; muziekfestivals bezoeken, een borrel in hun stamkroeg drinken, samen fietsochtjes maken en samen kletsen over van alles.
Echte vriendjes, maatjes, kameraadjes.
Ze waren blij, tevreden en gelukkig met elkaar.
Tot die ene zaterdag…
Die zaterdag dat een automobilist, zonder rijbewijs en onder invloed, Ruud dodelijk raakte.
Dominika liep 2 gebroken ribben op en een lichte klaplong.
En dan……dan ben je in 1 klap in een nachtmerrie beland…..
In de dagen die volgden werd duidelijk hoeveel impact het overlijden van Ruud op veel mensen had. Zoveel mensen waren geraakt door dit oneerlijke verlies en lieten van zich horen middels berichtjes, kaarten en bloemen.
Ruud was een trouwe Ajax supporter en zijn kameraad-supporters wilden hem graag een laatste eer bewijzen. Dit gold ook voor zijn collega’s van GVT transport uit Alkmaar. Beide groepen zorgden op de dag van de uitvaart voor een hartverwarmend gevoel.
De Ajax supporters ontstaken een lichtfakkel toen Ruud door zijn naasten naar de rouwauto werd begeleid. Zijn collega’s begeleidden Ruud met hun trucks naar het crematorium.
Het was een bijzonder indrukwekkend gebeuren.
Diverse media hebben dit afscheid vastgelegd en via hun media kanalen verspreid.
Voor de familie geeft dit erg veel troost. Niet om de aandacht die zij krijgen, maar de aandacht die de oneerlijke dood van een jonge vent zoals Ruud verdient.
Dominika en Ruud fietsten letterlijk en figuurlijk samen door het leven.
Iedere week werd er een ritje gemaakt en genoten ze van het leven.
Nu staan zijn trappers stil.
Zijn fiets was op de verkeerde plek, op het verkeerde moment.
Dominika en alle dierbaren van Ruud zullen verder moeten fietsen zonder Ruud, een ongelooflijk zware rit.
Hij zal echter altijd in hun gedachte erbij zijn.
En hopelijk een duwtje in de rug geven als het nodig is…